Derinlerdeki Tutku

Ocak 16, 2021 Okuma süresi: 6dk, 2sn

Genel olarak sende işler yolunda gitmediğinde ‘Çok yorgunum, devam edemiyorum, sürekli ertelemek istiyorum’ diyenlerden misin? Ya da bunun aksine ‘daha da çok yapmak istiyorum, asla yorulmuyorum’ mu diyorsun? Biraz düşündüysen eğer kilit soruyu soruyorum sana😊 TUTKULU BİRİ MİSİN? Ya da ‘TUTKUNU’ bulmak ister misin?

Derinlerdeki Tutku

Tutkuyla Tanışmaya Ne Dersin?

Çoğumuz tutkuyla tanışamadığımız için sıradan hayatlar yaşadığımızı düşünürüz. Aslında onun bize iletmeye çalıştıklarına ses versek hepimiz birer define sandığının üzerinde olduğumuzu fark edebileceğiz. Bu farkındalık bizi beklerken neden sıradan olduğumuzu düşünüyoruz? Hepimiz aynı mı olmak zorundayız? Her şeyi aynı mı yapmamız gerekiyor? Neden çevremizdekiler bize ısrarla ‘FARKLI OLMA’ diyor!

Beraber farklılıklar adına olan engelleri kaldırmaya ne dersin?

Hadi gel beraber bize empoze edilen sınırların dışına çıkalım ve kendimizi dönüşümün bir parçası haline getirebilmek adına adım atalım. Öncelikle seninle en önemli ve potansiyelini yok eden noktayla başlamak istiyorum. Böyle deyince belki savunmaya geçmiş olabilirsin ama ‘Kimse potansiyelinin farkında olmadığı’ için genelde bunu yok edici tavırlarda bulunur sana karşı ve şaşırmayacağın üzere bunlar çocukluğundan itibaren başlıyor. Sen ‘BU NE? PEKİ YA BU?’ gibi sorular sordukça bir süre sonra ebeveynlerinin tahammülü maalesef kalmıyor. Çünkü sen onların ezberini bozuyorsun ve bir süre sonra sorduklarının cevabı olmuyor. Cevap olarak duyduklarının yerini ise ‘ya bu çocukta bir tuhaflık var, aptal aptal konuşma, saçma sapan şeyler söyleme-düşünme’ gibi şeylerle karşı karşıya kalıyor ve soru sormayı, anlatmayı ya da düşünmeyi bırakıyoruz.

Oysa aslında asıl mesela her daim çocuksu bir edayla bakabilmektir.

O eda sayesinde kendimizi, tutkumuzu keşfeder ve buluruz. Aksi takdirde çevremizden gelecek olan yıldırıcı etkenleri göz ardı edemeyebiliriz. Bu yüzden hadi çıkar o çocuğu meydana😊 Biliyorum orada bir yerlerde! Dikkatli bak lütfen, belki şu köşede belki de koltuğun arkasına saklandı. Bırak başkaları ne düşünürse düşünsün sen tut onu elinden ve çıkar oradan😊 Göreceksin o dışarıdakileri düşünmüyor. İşini bitmek bilmez bir heyecanla yapmasının sırrı bu belki de. O bir şeyleri amatörce yapıyor ve akışa bırakıyor. Sense ‘biraz daha mı düşünmeyelim yoksa kendim mi olmalıyım’ diye saatlerce düşünüyorsun. Çünkü ‘KORKUYORSUN’! Belki reddedilmekten belki de sevilmemekten. Ya da ayağın ilk takıldığında ‘olmadı yapamadım’ dememek için geride tutuyorsun kendini.

Peki ya ‘ÖYLE Mİ?’

Yoksa gerçekten denemedin mi? Veya ‘başarısız olmaktan mı korkuyorsun?’ bu noktada sana güzel bir haberim var! BAŞARISIZ OLACAKSIN! HEM DE ÇOK! Şimdi böyle diyorum diye o çocuğu tekrar karanlık bir köşeye saklama lütfen. Bunun yerine onun karşısına geç ve bekle birkaç saniye. Nasıl hissediyorsun? Boğazın düğümlendi mi o masum çocuğun hayallerini, heyecanını yok saydığın için? Belki onu da parmakla gösterdiler belki de yaratıcılığını yok etmek adına sayısız şey söylediler. Ama o hayallerine inandığı için dışarıdaki seslere kulak vermedi ve hep aynı tutkuyla yürümeye devam etti. Şimdi lütfen ona sarıl ve söz ver! Defalarca düşecek olsan dahi her seferinde tutkunu kaybetmeden ve ona sımsıkı sarılarak devam edeceğini söyle!

Sözünü verdiğini umarak bir diğer önemli noktaya geliyorum😊

Her düşüşümüzde muhakkak birileri olacak çevremizde ve bize ‘bu saatten sonra asla olmaz, çok geç bir kere’ demekten asla vazgeçmeyecekler. Ve onlara ‘sizin gibi düşünmüyorum’ diyebilmeliyiz. Çünkü içimizdeki tutku bize hep yeni bir çözüm yolu bulmakta yardımcı olacak. Keza başarısıyla imrendiğimiz birçok insan için hayat kırkından sonra başlamıyor mu? 😉

Şimdi tutkuya amatörce nefes aldırmanın vakti😊 Ona şuan ki bilgilerinle bugüne dair edinmiş olduğun tecrübeleri KAT! Ve emin ol bunları tutkuyla harmanladığın zaman yalnızca kendine değil başkalarına da bir şey katmış olacaksın. Hatta yalnızca kendine değil başkalarına da ilham veren, iz bırakan olacaksın😊

Bu hazzı tattığında yaşadıklarımızın ne şans ne de parayla alakası olmadığını keşfedeceksin. Keza şans dediğimiz şey sana verilen yeteneğe sahip çıktığında geliyor ve para ise her daim yapamadıklarımız için kullandığımız bir kılıftan fazlası değil!

Bunun için bu hazzı kaybetmemen gerekiyor. Çünkü kimse ‘yaparsın, hadi be koçum’ demeyecek aksine engelleri koyacaklar önüne ve nefesini kesmek isteyecekler. Ama sen nefes almaya ‘mecbursun’ ve mecbur hissettiğin tutkuyu da yakalaman gerekiyor. Yalnızca yakala😊 O zaten seni bırakmayacak. Hatta seni uyutmayan bir enerjiyle, yemeği, zamanı, mekanı unutan yeteneğinle oluşacak!

O halde inan kendine ve olabileceğinin en iyisi olabilmek için kendi, doğal uyanıklığını harekete geçir! Ezberleri bırak! Ve sana verilen hediyeye sadık kalarak ona bir şans ver😊 İçinde muazzam bir potansiyel var ve onun sınırlarının sınırsızlığını keşfet! Sen bugüne kadar yaptıklarından ibaret değilsin! Belki yer yer yetersiz olduğunu hissettin, başarısızlıklarla iç içe oldun, başkalarının sana dair olan söylemleri, beklentileri sıkıştırdı seni ve belki de aynaya baktığında gördüğünden dahi memnun değilsin. Ama tüm bunlar yalnızca içindekini keşfetmediğini gösterir.

Bu yüzden lütfen bırakma!

Kendine şans ver! İçindeki potansiyele şans ver! Başarmak zorunda dahi değilsin sadece ‘DENE’ 😊 Ve sonunda onu bulduğunu göreceksin. Nasıl olacak diye endişelenme lütfen. Eğer bir şeyleri yaparken saatine bakmıyorsan, yaparken yorulmuyorsan ve her şeye rağmen sana yetmediğini hissederek daha çok öğrenmeliyim diyorsan YAKALA ONU! Kök sal onunla ve gözler önünde büyü😊 Büyüt kendini ve tebrik et! Bir başkasından beklemene gerek yok ‘BU SENSİN’ ve sen sandığından daha büyük bir şeysin.

Artık hayallerin adına durmadan, yılmadan, çabalamak için tutkuyla bağlı olacağın şeyi keşfetme zamanı😊 Eğer bir şeyi yeterince istersen kendini parçası olduğun doğanın dönüşümüne dahil et! Değişim sandığından daha kolay olacak. Unutma ki hepimiz bakıyoruz ama farklı görüyoruz. Bundan dolayı dışardan seni görenler senden farklı şeyler beklerler ve sen asla onların nasıl gördüğünü bilemezsin. Bu yüzden ‘KENDİ GÖRÜŞÜNLE YÜRÜMELİSİN!’